กำเนิดอำเภอเขากล้วย

          การจะกล่าวถึงจุดกำเนิดของตำบลทุ่งมะพร้าว ต้องกล่าวถึงอำเภอเขากล้วย เสียก่อน ซึ่งเริ่มขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2437 รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ได้จัดให้รวมเมืองใกล้เคียงเป็นมณฑลภูเก็ต ประกอบด้วย ภูเก็ต ตรัง พังงา ระนอง กระบี่ และตะกั่วป่า

ต่อมา พ.ศ. 2440 รัฐบาลที่กรุงเทพฯ ได้ขยายเขตการปกครองของเมืองพังงา ตามพระราชโองการ วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2440 และได้มีการยกชุมชนเขากล้วย เป็น "อำเภอเขากล้วย" (บริเวณ หมู่ที่ 5 ของตำบลทุ่งมะพร้าว ในปัจจุบัน) ซึ่งมีความว่า "อำเภอเขากล้วยขณะนั้นเป็นชุมชนใหญ่ มีรายได้และผลประโยชน์จากการทำเหมืองแร่มากจึงได้รับการจัดตั้งเป็นอำเภอจากทางราชการ"

"อำเภอเขากล้วย" ขณะนั้น ประกอบด้วย 6 ตำบล ได้แก่ตำบลเขากล้วย ลำภี ลำแก่น ท่าซอ นาเตย และบางคลี

            จากเขากล้วย สู่ "อำเภอทุ่งมะพร้าว"
          ต่อมาในอำเภอเขากล้วยมีการทำเหมืองแร่น้อยลง ทางราชการเห็นว่าที่รางเก่าหรือโรงถลุงแร่มีคนมากกว่า จึงย้ายที่ว่าการอำเภอจากบ้านเขากล้วยมาตั้งที่บริเวณโรงกลวง (ข้างคลองทุ่งมะพร้าว)  
           ซึ่งที่ว่าการที่ย้ายอำเภอมาตั้งที่โรงกลวงนี้ตั้งอยู่ได้ไม่นาน ทางราชการเห็นว่าสถานที่บริเวณสามแยกทุ่งมะพร้าวมีทำเลที่เหมาะสมกว่า จึงเจรจากับนางกั้ว ชูสมบัติ เจ้าของที่ดินบริเวณสามแยกทุ่งมะพร้าว  แลกเปลี่ยนสถานที่กัน จากนั้นอำเภอเขากล้วยจึงพัฒนามาเป็น "อำเภอทุ่งมะพร้าว" ในปีพ.ศ. 2451 โดยมีกึ่งอำเภอท้ายเหมือง ขึ้นตรงต่อ อำเภอทุ่งมะพร้าว

            ยุบอำเภอทุ่งมะพร้าว สู่ "ตำบลทุ่งมะพร้าว"
           ต่อมาทุ่งมะพร้าวซบเซาลง ชุมชนท้ายเหมืองซึ่งมีฐานะเป็นกิ่งอำเภอขึ้นอยู่กับอำเภอทุ่งมะพร้าวนั้นมีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นมีประชาชนมาติดต่อราชการมากกว่า ทางราชการจึงยกฐานะกิ่งอำเภอท้ายเหมืองเป็นอำเภอท้ายเหมืองและลดฐานะอำเภอทุ่งมะพร้าว เป็นกิ่งอำเภอทุ่งมะพร้าวในปี พ.ศ. 2460

           หลังการปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475 รัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงครามได้พิจารณาการแบ่งเขตการปกครองในพ.ศ. 2481 ทางราชการพิจารณาเห็นว่า กิ่งอำเภอทุ่งมะพร้าวมีปริมาณงานน้อย อีกทั้งมีที่ตั้งไม่ไกลจากอำเภอท้ายเหมืองมากนัก ประกอบกับการคมนาคมมีความสะดวกมากขึ้น จึงยุบกิ่งอำเภอทุ่งมะพร้าว เป็นตำบลทุ่งมะพร้าว โดยอยู่ในเขตการปกครองของอำเภอท้ายเหมืองตั้งแต่นั้นมา

            "วันวิปโยค" ของประชาชนตำบลทุ่งมะพร้าว

           เหตุการณ์ "แก๊ประเบิด" ที่ บ้านทุ่งมะพร้าว

            วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 เวลา ประมาณ 18.30 น. ณ บริเวณโค้งบ้านทุ่งมะพร้าว หมู่ที่ 1 เกิดเหตุระเบิดอย่างรุนแรงของวัตถุระเบิด เนื่องจากได้มีการนำเข้าวัตถุระเบิดและแก๊ปชนวนระเบิดจากต่างประเทศ มาขึ้นฝั่งที่ท่าเรือน้ำลึก จ.ภูเก็ต และลำเลียงขนส่งกับรถบรรทุก 10 ล้อ โดยมีรถตำรวจทางหลวงเป็นรถนำ เพื่อนำระเบิดดังกล่าวไปใช้ในอุตสาหกรรมโรงโม่หินในภาคกลาง

             รถบรรทุกได้ขับขี่มาอย่างเร็ว และเสียหลักพลิกคว่ำที่โค้งบ้านทุ่งมะพร้าว เมื่อเกิดเหตุ เจ้าหน้าที่ตำรวจสถานีภูธรของท้องที่ได้เข้าตรวจสอบพื้นที่ ประกอบกับประชาชนที่มีถิ่นอาศัยบริเวณที่เกิดอุบัติเหตุ และผู้ที่เข้ามาดูเหตุการณ์ จนเวลา 18.30 น. ได้เกิดระเบิดขึ้นรัศมีระเบิดแผ่กว้างถึง 1 กม. อาคารโดยรอบบริเวณเจอแรงระเบิดพังยับเยิน ทั้งโรงเรียนวัดประชุมศึกษา บ้านเรือน สถานีอนามัย ศาลาอเนกประสงค์ แรงระเบิดทำให้ถนนเป็นหลุมยักษ์ลึกถึง 4 เมตร

              มีผู้เสียชีวิตจำนวน 173 คน เป็นชาย 138 คน หญิง 35 คน ได้รับบาดเจ็บ 110 คน ความเสียหายในอาคารและทรัพย์สินไม่สามารถที่จะประเมินค่าได้ นับเป็นโศกนาฏกรรมที่ชาวตำบลทุ่งมะพร้าวไม่มีวันลืมเลือน